۱۵
دی
چهار مرتبه ی توحید
و برای توحید چهار مرتبه در مصباحالانس یاد شده است:
1. قِشرِ قشر و آن همان اقرار زبان با غفلت قلب است.
2. قِشر و آن تصدیق قلبی گرچه به طور تقلید یا نظر و فکر و استدلال باشد.
3. لُبّ و آن مشاهده و کشف اینکه همه اشیا صادر از حق یکتا و یگانهاند.
4. لُبّ لُبّ و آن اینکه در جهان هستی چیزی غیر از واحد نبیند و این فنای در توحید است البته همانطور که قبلاً گذشت فنای کامل در «وحدت شهود» نیست بلکه در «وحدت وجود» است و فرق این دو با هم بیان شد آنگاه احوال خاصی بعد از فنای در توحید پدید میآید.
عین نضّاخ /آیت الله جوادی آملی/انتشارات إسراء/1390/ج 1/ ص 82
