۱۱
مهر
نکته دیگر آنکه همیشه غنی به دنبال فقیر و فقیر در پی غنی است . هیچ گاه فقیر ، فقیر دیگر را و یا غنی ، غنی دیگر را طلب نمی کند . یعنی همچنان که محصل و دانشجو برای طلب علم و دانش به نزد کسی که او هم در مرتبه ی خود اوست نمی رود ، معلم و استاد نیز هرگز برای فیض رسانی به جانب معلم و استاد دیگری که خود آن حقیقیت را داراست رهسپار نمی شود ، بلکه محصل فقط به دنبال معلم و استاد ، فقط در پی دانشجو می گردد و رابطه این دو مانند رابطه فقیر با غنی است و آن اتحاد وجودی که اشاره نمودم فقط در بین فقیر و غنی برقرار خواهد بود ، نه فقیر با فقیر و یا غنی با غنی ، و نهایت ترکیبی که از اجتماع فقیر با فقیر یا غنی با غنی خواهد بود ترکیب انضمامی است .
شرح رساله علم ودین ص 58